Parfümün Kökeni ve Tarihçesi
Parfümün kaynağına indiğimizde karşımıza ilk olarak Mısırlılar çıkmaktadır. Mısırlılar dini törenlerinde, gömü hazırlıklarında ve hatta günlük kıyafetlerinde kokuları kullanmışlardır. Mısır toplumunun zengin seçkinleri, hem erkek hem de kadınlar zambak gibi hoş kokularla kendilerini süsleyerek statülerini belirtmeye çalışmışlardır. Persler, parfüm kullanımını siyasi statünün bir işareti olarak görmüşlerdir; ancak ilk olarak Yunanlılar ve Romalılar parfümü, bir sanat biçimi olarak görmeye başlamış ve toplu ve düzenli bir şekilde üretmişlerdir. Arkeologlar yakın bir zamanda, Kıbrıs’ta M.Ö. 2000 yıllarından önce kişniş, defne, mersin, lavanta ve biberiye gibi kokuların üretiminde kullanılan bir parfüm fabrikası ortaya çıkardı. Bununla beraber parfüm dünyaya yavaşça yayıldı ve bir süre sonra, kokular çoğunlukla dini törenlerde kullanılmak üzere üretilmeye başlandı.
1190 yılında parfüm Paris’te ticari olarak üretilmeye başlandı ve bu noktadan itibaren parfüm ve parfüm şişleri daha büyük bir sanayi haline geldi.
Parfüm Nasıl Üretilir?
Mısırlılar esansiyel yağlarla kokuyu üretmek için merhem ve balmumu kullanırlardı. Ancak günümüzde parfüm üretiminde çok daha karmaşık yöntemler kullanılıyor. İstenilen kokular, belirli miktarlarda etanol veya etanol – su karışımı ile kombine edilir. Koku konsantrasyonu hangi parfümün yapıldığına bağlıdır. Örneğin, gerçek parfüm, %40’a kadar koku maddesi içeren bir bileşime sahip olabilirken, Eau de Parfum karışımı yalnızca %20’ye kadar koku maddesine sahip olabilir ve bu şekliyle daha hafif bir aroma sonucu elde edilecektir. Parfümün bir sonraki basamağı, %30’a yakın aromatiklerden oluşan Esprit de Parfum’dur. Eau de Toilette ise asla %15’ten daha fazla konsantrasyona sahip olamaz. Her şey arzulanan parfüm karakterine ve parfümerin dahil etmek istediği kokulara bağlıdır.
Parfüm Çeşitleri
Yukarıda anlatıldığı gibi gerçek bir parfüm, oldukça konsantre bir koku karışımıdır. Bir kokunun bir erkek veya bir kadın demografisine daha çok hitap edip etmediğine gelince, tanımlayıcı koku notalarında bulunur. En yaygın çiçeksi parfüm kokuları, bergamot gibi kokular, okyanus, narenciye, vanilya ve bal gibi kokulardır. Sonuç olarak bir parfüm, içerdiği koku notalarının konsantrasyonu ve egemenliği ile tanımlanır.
Aroma Kaynakları
Günümüzde birçok parfüm üretiminde sentetik kokular kullanmaktadır. Tarihsel olarak ve bazı modern doğal parfüm üreticileriyle birlikte kokular, bitkilerin, hayvanların ve hatta yosunların uçucu yağlarından türetilmektedir. Buna karşılık sentetik kreasyonlar, doğal dünyada bulunmayan kokular sunarlar. Örneğin, kayanın kokusu, ozon ve metalin ipuçlarına sahiptir. Pek çok “misk” kokusu, hem parfümere daha nötr bir koku veren hem de hayvanlardan hasat etme ihtiyacını hafifletmek için suni olarak üretilmektedir. Sentetik kokuların doğal aromalardan daha iyi veya daha kötü olup olmadığı konusunda tartışmalar var, ancak her şeyden önce, müşterinin kişisel tercihi sorusu geliyor.